Hoe het begon

Vijf jaar geleden kreeg ik tinnitus. Het constante geluid in mijn hoofd zorgde ervoor dat ik voortdurend wilde wegvluchten uit mijn lichaam, want daar was het geluid. Ik deed er alles aan om mezelf af te leiden en kende nergens nog rust. Ik keek een serie, zette terwijl de radio op en tegelijk scrolde ik op TikTok of zocht altijd de drukte op zodat het geluid gemaskerd werd. 
Ik deed er kortom alles aan om maar niet te hoeven geconfronteerd worden met de "niet meer bestaande" stilte.

Na een tijd merkte ik dat ik volledig de connectie met mijn lichaam kwijt was. Mijn lichaam voelde niet langer als een veilige plek aan. 
Toen ik vervolgens te maken kreeg met angstaanvallen, hyperventilatie en allerlei lichamelijke spanningen, wist ik dat het tijd was om rust te leren vinden in deze nieuwe situatie. 
Ik moest leren in mijn lichaam te blijven, samen met de ongemakken die dit met zich meebracht. Daarnaast begon ik tijdens mijn studies kinesitherapie steeds meer te ontdekken hoe nauw lichaam en geest met elkaar verbonden zijn. 

Wat er in ons hoofd gebeurt, vertaalt zich rechtstreeks in ons lichaam. Mentale spanning wordt fysieke spanning,  gedachten en emoties drukken zich onder andere uit via onze ademhaling, spierspanning en houding. Ons lichaam is de spiegel van ons hoofd en het vertelt ons voortdurend wat er binnenin leeft, als we tenminste durven luisteren.